Her karınca kolonisinde en az bir tane kraliçe bulunmaktadır
Karıncalarda iki adet mide bulunur. Bir tanesinde yiyeceği kendi için saklar, ötekinde ise diğer karıncalarla paylaşacağı yiyecekleri depolar.
Bazı karıncalar günde 7 saate kadar uyuyabilir.
Karıncalar yeşil, sarı, kahverengi, kırmızı, mavi ve hatta morun tonlarında olabilirler.
Bir karınca kendi ağırlığının 20 katını kaldırabilir.
Yetişkin bir karınca katı yiyecekleri yutamaz; yiyeceklerin suyunu emerek beslenir.
Karıncalar sadece dokunmak değil, koku almak için de antenlerini kullanırlar.
Karıncalar hem etçil, hem otçul canlılardır.
Kraliçe karıncalar doğuştan kanatlara sahiptir. Başka koloniler kurmak için yuvadan ayrıldıklarında, kanatları düşer.
Siyah karıncalar ve ahşap karıncalarının iğnesi bulunmaz. Onun yerine formik asit püskürtürler.
Tropik bölgelerde yaşayan yaprak kesici karıncalar, keskin çeneleri ile yaprakları keser ve bunları yuvalarına taşır. Fakat bu yaprakları yiyecek olarak değil, mantar üretmek için kullanırlar.Mantarlardan kendileri için gerekli olan proteini elde ederler.
Yaprakların eve taşınmasından, mantar bahçelerinin ekilip yiyecek elde edilmesine kadar geçen süreçte içerde ve dışarda pek çok işçi karınca çalışır. Kolonilerde iş bölümü vardır.
İşçi karıncalar, yuvanın içindeki çöpü dışarı taşımakla ve özel çöplüğe götürmekle yükümlüdür.
İşçi karınca dışarıda bir yiyecek kaynağı bulduğunda, kolonideki diğer karıncaları buraya çekmek için özel bir koku bırakır.
Köle-Yapıcı karıncalar başka karıncaların yuvalarına saldırır ve yumurtalarını çalar. Bu yumurtalar kırılıp, yavru karıncalar çıktığında kolonide köle olarak çalışırlar.
Karıncalar genel olarak sıcak iklimlerde yaşarlar. Yeryüzünden bilinen 10000 karınca türü yaşamaktadır.
Bir karıncanın ömrü ortalama 45-60 gündür.
Karıncaların hızlı koşmalarını sağlayacak uzun bacakları vardır.