Ekranların ağır başlı, sakin, beyefendi yüzü Yiğit Alıcı, on yılı aşkın süredir ekranlarda.
Kendi halinde bir adamım. Sadece hayatın beni getirdiği şekilde kendimi bu mesleğin içinde buldum. Radyo, televizyon ya da sinema okumadım, jeoloji mühendisiyim. Üniversitenin ilk yılında bir hevesle radyoda çalışmaya başladım. Askere gidene kadar da ‘ben bunu yapayım’ derken bir baktım ki mesleğim olmuş. Radyonun ardından da televizyon başladı. Sonrasında başka bir kanal derken bugünlere geldik.
Otuzu devirdikten sonra hayatta ne oluyor diye bir baktım. Yıllardır ailenin, çevrenin, toplumun söylediği genel kavramlar var. Ben bana söyledikleri her trene bindim ama hiçbir tren bana vaat edilen istasyonda durmadı. O yüzden şimdi istediğim trene binip, istediğim istasyonda iniyorum. Hiçbir şey de umurumda değil. Beni “ne mutlu ediyor, ne iyi hissettiriyor?” diye düşündüm ve ilk aklıma gelen yemek oldu. Sonra da “madem bu işi yapacağım bunu okuyayım” dedim.
Akşam
Kendi halinde bir adamım. Sadece hayatın beni getirdiği şekilde kendimi bu mesleğin içinde buldum. Radyo, televizyon ya da sinema okumadım, jeoloji mühendisiyim. Üniversitenin ilk yılında bir hevesle radyoda çalışmaya başladım. Askere gidene kadar da ‘ben bunu yapayım’ derken bir baktım ki mesleğim olmuş. Radyonun ardından da televizyon başladı. Sonrasında başka bir kanal derken bugünlere geldik.
Otuzu devirdikten sonra hayatta ne oluyor diye bir baktım. Yıllardır ailenin, çevrenin, toplumun söylediği genel kavramlar var. Ben bana söyledikleri her trene bindim ama hiçbir tren bana vaat edilen istasyonda durmadı. O yüzden şimdi istediğim trene binip, istediğim istasyonda iniyorum. Hiçbir şey de umurumda değil. Beni “ne mutlu ediyor, ne iyi hissettiriyor?” diye düşündüm ve ilk aklıma gelen yemek oldu. Sonra da “madem bu işi yapacağım bunu okuyayım” dedim.
Akşam