Annem'in Transseksüel kızıyım ben...

12. 04. 1996 tarihinde Ordu'nun bir köyünde dünyaya geldim 5 kardeşten en küçüğüyüm. Annem bana hamile olduğunu öğrendiğinde 4 çocuğu vardı ve ben fazlaydım ve babamla bir karar alırlar ve beni aldırma kararını babaanneme söylerler ama babaannem izin vermez ve ben hayata gözlerimi açarım. Yavaş yavaş büyüdükçe onların normlarına uygun olmadığım gözler önüne serilir. Nasıl mı erkek çocuksun ama kız gibisin bebeklerle oynuyorsun evcilik oynuyorsun narinsin kırılgansın ama onların evlatlarısın hiçbir baskı görmedim böyle olacaksın böyle yapıp böyle davranacaksın gibi baskılardan bahsediyorum. Her gece yatarken dua ederdim Allahım nolur şimdi uyuyayım sabah bir kız olarak uyanayım sabah uyanınca hayal kırıklığına uğruyordum. Sınıfın yarısına kadar köydeki okulda okudum ne dalga geçen arkadaşım oldu nede beni uyaran öğretmenim taki İstanbul'a gelene kadar. İstanbul'a taşındık ve ben artık büyüyorum 10 yaşındayım ve bir erkek çocuğu tavırları hiç yok bende okula başladım taşındığımız mahallede ilk gün hiç sesimi çıkarmadan oturdum sıramda yavaş yavaş çocuklar beni tanıdıkça dalga geçmeye başladılar. Top ibne bu lafları fazlasıyla duyar olmuştum arkadaşlarımın ağzından hiç sesimi çıkaramazdım çok zoruma giderdi eve gidene kadar ağlardım. 6. Sınıfta matematik dersinde öğretmenim beni sıramda küçük bir aynam vardı ona bakarken yakaladı beni sınıftan dışarı çıkardı ve yanıma gelerek sen erkeksin neden aynaya bakıyorsun vesaire vesaire bir sürü laf ve ondan sonra bunu sınıf öğretmenime anlatmış ve sınıf öğretmenim beni gözlemlemeye başlamış. Bir gün saçımın önünü  boyadım ve sınıf öğretmenim bunu fark etti sınıfta kaldırdı beni ayağa arkadaşlarımın ortasında erkekler saçını boyamaz şuydu buydu bir sürü lafta ondan yedim sonra ağabeyimi çağırdı yanına ona bir sürü sorular sormuş evde nasıl davranıyor nasıl oturuyor nasıl kalkıyor dışarı çıkarken süsleniyor mu gibisinden sorular ve babamı istemiş okula babama da aynı şeyleri söyleyip aynı soruları sormuş ve beni rehberliğe yani okulun psikologuna göndereceğini söylemiş ama öyle bir şey yapmadı. Ailem benim farklı olduğumu biliyordu ama bu hiç bir zaman dile gelmedi getirilmedi konduramadıklarından olsa gerek. Okulu top, ibne, dönme gibi sıfatları sık sık duyarak bitirdim ve bu yaşadıklarım beni okumaktan soğuttu çocukların acımasızlığı beni korkuttu ve liseye gitmeyi devam etmeyi istemedim ailemin oku diye çok zorlamasına rağmen. Okul bitti ve ergenlik çağındayım 14 yaşındayım ve vücudum benim istemediğim şekilde şekilleniyordu kıllar tüyler çok kötüydü aynaya bakmak istemiyordum hep ölmek için dualar ediyordum intihar etmek çok korkunç bir şeydi benim için çünkü bu dünyada yanıyorum ve intihar edersem öbür dünyada da yanacağım bunu biliyordum edemedim. 14 yaşımdaydım ve halamın oğlu Erdal'a aşıktım çok sancılı dönemlerdi o benden yaşça hayli büyüktü ve ben ona hayrandım, tabi 14 yaşımda aşık olmadım ona tam hatırlamıyorum 12 falandı galiba. . İntihar etsem mi etmesem mi diye gidip gidip geldim ergenlik çağında. Sene 2011 yazı ve köydeydim 15 yaşımdayım ve ergenliğin tavan yaptığı bir zamandayım ne olduğumu ne olacağımı kestiremediğim kendimi bir türlü kabul edemediğim dönemlerdi ve kafam hayli karışıktı ve bir komşumuz vardı babamın arkadaşı beni fark etmişti ve benle birlikte olmak istemişti ve oldu keşke olmasaydı dediğim tek şey o kadar pişmanım ki ama neye yarar olmuştu bir kere ve kendimce bir karar aldım bir daha böyle bir şey asla olmayacaktı ve de olmadı hayatımda ilk ilişkimdi ve bu bedende son ilişkimdi. O zamanlar kendimi gay eşcinsel olarak tanımlıyordum transseksüellik nedir bilmiyordum. Kadın olmak istiyordum ama kendimi tanımlayamıyordum kadın olmam için tek örnek vardı oda Bülent Ersoy'du ve ben asla onun gibi biri olmak istemiyordum ve olmayacaktı sabrettim 18 yaşıma kadar ağlaya sızlaya. Halamın oğlundan sonra 16 yaşımda başka bir adama aşık oldum onun adı da Erdal'dı ve bir sene boyunca da onun için göz yaşı döktüm o Rusya'ya gitti ve ben görmeye görmeye  onu unuttum sonra tuttum patronumun oğluna Hasan'a aşık oldum ama ne aşktı diğerlerine hiç benzemiyordu servisimizi o kullanıyordu ben hep servisin şoför koltuğunu gören tarafına oturuyordum ve gelip gidene kadar onun yüzünü seyrediyordum iş yerinde arkamı dönüp dönüp ona bakıyordum kızlardan onu kıskanıp deli oluyordum ağlıyordum sızlıyordum ve bir sene olmuştu ona aşık olalı kız arkadaşlarım fark ediyorlardı ona davranışlarımdan ona bakışlarımdan ama bana söylemiyorlardı ben hissediyordum 2014'ün Mayıs ayında artık aşkından kör olmuştum onun ve kıskançlık deli ediyordu beni bir kızdan kıskandım onu ama nasıl bir kıskanma beni intiharın eşiğine götürdü katlanamıyordum dinine düşkün bir insanım ve namaz kılan bir insanım gece ağlaya sızlaya uyudum ve sabah namazına kalktım namazı kıldım seccadenin üzerinde yazmayı boğazıma doladım ve sıkmaya başladım kollarım yorulup nefessiz kalana kadar aynada kendimi gördüm mosmor olmuştum ve korktumm hemen bıraktım bu böyle olmayacaktı annem babam köye gitmişlerdi o zamanlar evde ben ve iki ağabeyim vardı o gün işe gitmedim evde yalnızdım ilaçla intihar edecektim saat 10 gibiydi bütün ilaçları dizdim karşıma ağladım sızladım ama yapamadımm zaten bu dünyada yanıyorum bir de öbür dünyada mı yanayım dedim vazgeçtim. . Bir kaç gün geçti artık dayanamadım ve Hasan'a bir mesaj yazdım uzunca kendimi anlattım, ona olan sevgimi anlattım ve mesajı yolladım ona  ilk başta anlamamazlıktan geldi ama anlamıştı sabah işe gittiğimde yüzüme bakmıyordu  konuşmuyordu bende konuşmadım öyle öyle yitirmiştik muhabbetimizi artık yüzüme bakmıyordu çok nadir de olsa işle ilgili ancak söyleniyordu. Ve artık transseksüel olduğumu kabul etmiştim kendimi kabul etmemde Ela Özer'in büyük payı var onla buldum ben kendimi sonra anneme açıldım ben erkek miyim anne dedim evet dedi ben hayır anne dedim sen de farkındasın ben farklıyım dedim ve ben psikologa gitmek istiyorum dedim ve biraz da olsa açılmanın da vermiş olduğu bir rahatlık vardı üzerimde. . . Fırsat buldukça uzun uzun bakıyordum Hasan'ın yüzüne ve artık biliyordum ki o da biliyor ona olan sevgimi artık gözlerimi kaçırmadan bakıyordum gözlerine bu sefer gözlerini kaçıran o oluyordu beni hiç terslemeyen adam artık işle ilgi beni terslemeye başlamıştı.. Patrondan izin alıp Ordu'ya gittim 20 günlüğüne ama hergün facebook üzerinden napıyor ne ediyor diye takip ediyordum her gece resimlerini öpüp yatıyordum kör kütük aşıktım ve yine girdim faceye kaç saat önce girmiş diye bakacaktım bir baktım beni listesinden silmiş sitem dolu bir mesaj attım ona cevap vermeye dahi tenezzül etmedi. İzinim bitti geri döndüm hiçbir şey eskisi gibi değildi bir kaç ay sonra işyerimiz kapandı artık onu göremiyordum ve bu benim için büyük bir ızdıraptı ona facebooktan istek yolladım kabul etmedi ve yine sitem dolu bir mesaj yolladım ona bu sefer kayıtsız kalmadı o da ve cevap verdi o cevap şuydu... Uzak dur canımı sıkma insan içine çıkamaz duruma gelirsin işlerim var boş boş konuşma. Kısa ve net bir cevaptı "tokat" gibi vurdu yüzüme tek tek yine sevdim ağladım yemedim içmedim iştahtan kesildim. . Ve artık toparlanmam gerekiyordu benim bir hedefim vardı ve o KADIN olmaktı onun için güçlü olmam lazımdı ve yavaş yavaş toparlandım onu zor da olsa aklımdan attım ve trans bir erkekten hoşlandım. Anneme transseksüel olduğumu açıkladım  psikiyatrdan randevumu aldım anneme  benim çocuğum belgeseli sayesinde kendimi kabul ettirdim. Hedefim Ela Özer gibi bir kadın olmak ve bana insan içine çıkamaz duruma gelirsin diyen o adamın karşısına çıkıp bak ben insan içine çıkabiliyorum demek. Hedeflerim çok hayallerim çok ve o yüzden yılmak yok yıkılmak yok 19 Şubat'ta ilk adımımı atıyorum Dr. Şahika Yüksel'e gidiyorumm. . . .
Okuduğunuz için TEŞEKKÜRLER.
Devamı gelecek. . .

Defne Sağlık - Radikal Blog