-Televizyon programı yapamıyorum. 12 yıllık bir iktidarın ilk üç, dört yılından sonra onların profillerine uymayan kişileri artık TV programında görmek istemediklerini bir şekilde belli ettiler, bizim duyduğumuz bu. Bize bire bir söylenmedi ama bunun söylendiğini biz de TV yöneticilerinden duyuyoruz. Adam diyor ki “Ben seninle program yapmak istiyorum, çünkü sen bugüne kadar yaptın, reyting aldın ama yapamam, yaparsam başım belaya girer…”
İçki içmem. Üç senedir sigara da içmiyorum. Tek eşliyim, çok önemli bir şey bu. Harbi tek eşliyim. Hayatımda hiç bir şekilde kendime partner aramadım sokaklarda. Evciyim, evimi severim. Yani benim gibi ahlaklısı var mı? Bana göre yok!
*Aydın sizin eski kliplerinizin müzik kanalının arşivinden çıkartılıp yok edildiği doğru mu?
-Evet, bana VJ Bülent anlattı; dijitale geçerken hepsini çöpe atmışlar. Ben VJ Bülent’e inanıyorum bir kere. Ama bunu sorsan “Yok öyle bir şey, biz geldiğimizde yoktu” falan derler…
-Bu ülkede farklı bir rengin olması çok zor. Bu her zaman böyledir başkasının mutluluğu senin mutsuzluğun, başkasının mutsuzluğu senin mutluluğun olabilir. Onun için hayattaki tek isteğim herkesle el ele tutuşabilmek. Aman artık ben TV programı yapabilirim ama başkasına acı verirse o da çok üzücü. Benim kimseyle bir şeyim yok ki! Otursak birbirimizi dinlesek belki çok iyi arkadaş oluruz yani… Hayattaki tek isteğim, herkesle el ele tutuşmak. Ne olur el ele tutuşsak. Başkalarının üzüleceği benim sevineceğim bir ortamsa, yaşamak istemiyorum onu. Yani bunu da düşünmek lazım. Artık bunları bir kenara atalım bütünleşelim. İnsan olduğumuzu anlayıp bütünleşelim. Dünyada kimse cinselliğiyle, osuyla busuyla var değil… Bıraksın bunları herkes. Toplum kuralları içinde, açık alanda göz önünde yapılan davranışları ben de tasvip etmiyorum ama bunun dışında Allah aşkına artık üzülmesin hiç kimse yani… Yani öyle sevineceksem önümüzdeki dönemlerde sevinmemeyi tercih ederim…
Armağan Çağlayan - Radikal