Dünyanın birçok ülkesinde barışçı bir yürüyüş için sokağa çıkan insanların aslında ne kadar "tehlikeli ve onursuz" olduklarını memleket insanının ağzından bir kez daha duyduk.
"LGBTİ Onur Yürüyüşü" için bir kez daha ağız dolusu küfürlere tanık olduk.
"Onurun yeni adı; LGBT-İ yani İbnelik, hay sizin onurunuza..."
"Hay sizin onurunuza" diyerek kendilerini biricik onur abidesi olarak görüp, kendileri dışında herkesi "dinsiz ve bölücü" olarak görenlerin evveline bir bakalım isterseniz.
Memleketin bir bölümünde "katırlara umumi harp ilan edilmiş" mesela!
Valinin söylediğine göre; ağır savaş koşullarını kaldıramayan "katırlar" intihar ediyor.
Üstelik bunlar "yüce devlete isyan etmekten başka fazileti olmayan Kürtlerin" yükünü, aşını, ekmeğini taşıyan "bölücü katırlar."
İnsanlık onurunu hiçe sayarak hayvanları katledenler için; "hay sizin onurunuza..." diyen dindar görmedik mesela.
Pozantı cezaevinde gardiyanlar devletin gözetiminde çocuklara tecavüz etti. Bu akıl almaz olayı ortaya çıkaran gazeteci, devletin mahrumiyetini teşhir etmekten tutuklandı. Tecavüz mağduru çocuklar başka illere sürgün edildi. Çocuklardan birisi cezaevinden çıkıp PKK'ye katılmak için dağa gitti.
Bütün bu olup bitenler için, bu korkunç vahşet için dindarların çıkıp "hay sizin onurunuza" dediğini duymadık mesela.
Konya'da evinin kırık penceresini değiştiremediği için kundaktaki bebeği donarak ölen annenin sefaletini gördük.
Tayyip Erdoğan'ın seçim çalışmaları için bağış kuyruğuna giren insanların düzenbazlığı vicdanları paralarken, " hay sizin onurunuza" diyen dindar yoktu mesela.
Bir 2 Temmuz günü, devletin gözetiminde, dindar insanların ehemmiyeti ve tekbirleriyle 37 aydın diri diri yakılarak katledildi.
Kafalarını günah korkusuyla doldurdukları halde Tanrı'nın gözünden beş paralık değeri olmayan bir sürü insan o gün o katliamla daha çok dindar olduklarına inandılar.
Bu yanlış inanca bakıp "yuh sizin onurunuza" demeye gerek duymadı dindarlar.
Devletin kendi kendisine operasyon çekme bölgesi olan Dağlıca'da, "PKK saldırısında dört asker şehit oldu" diye haber yapıldı vakti zamanında.
Şimdilerde AKP'nin "intikam" için cezaevine koyduğu gazeteci Mehmet Baransu, işin aslının böyle olmadığını büyük bir gazetecilik başarısıyla ortaya çıkardı. Dört askeri PKK değil, bizzat TSK öldürmüştü. Ruh hastası bir subay pimi çekilmiş bombayı askerin eline tutuşturup devriye gezdirmiş, bombanın patlaması sonucu dört asker hayatını kaybetmişti. Eli vicdanında bir toplumda bu olay infial yaratırdı. Öfkeler tutuşur, hiç yoktan isyan çıkardı. Ama "mehmetçik" sevdalısı memleketimizde sadre şifa niyetine bir ses çıkmadı. Bir kez daha katilin yanında durmak cazip geldi. Dindarlar çıkıp "hay sizin onurunuza" demeyi nedense yine akıl edemedi.
Ceylan Önkol, Diyarbakır'da bir askeri birlikten atılan havan mermisiyle hayatını kaybetti. Paramparça olmuş cesedi, annesi eteğinde topladı. Küçük bir çocuğu öldürmeyi, umutları ateşe vermeyi beceren devlet, hesap vermeyi beceremedi. Ceylan'ın cesedine karakol bahçesinde otopsi yapıldı. Emri hak vaki olmadan bir çocuğun katledilmesi, tedirginlik uyandırmadı kimsede, rahatsızlık yaratmadı.
Devletin bekası diyerek olayı örtbas eden devlet aklına "hay sizin onurunuza" diyen olmadı, canım efendim olmadı.
Gün geçmiyor ki bir tecavüz olayı yaşanmasın bu memlekette. Ve gün geçmiyor ki mahkemelerde "bağırmadıysa rızası vardır" kararı alınmasın.
Aptal bir kurguyla hemen her gün kadınların "namus" adı altında öldürüldüğü bir memlekette, böylesine bir namussuzluğu görmezden gelmek, sessiz kalmak suretiyle katkıda bulunmak, nasıl bir duruştur?
LGBTİ bireylerin "onur yürüyüşü" diyerek demokratik haklarını kullanmasını, "onursuzluk" olarak itham edip dindar görünme çabasına girişmek, ikiyüzlülükten din icat etmek değil midir?
İnsanları ırkından, dilinden, inancından, ideolojisinden, tercihlerinden dolayı dışlanmayı kavli bir niyet olarak görüp onursuzlukla itham etmek, ancak ve ancak "onurdan ve insanlıktan" nasibini almamış olanlara yakışır.
Arat Barış Altan
http://www.demokrathaber.net/onurun-yeni-adi-makale,8313.html
"LGBTİ Onur Yürüyüşü" için bir kez daha ağız dolusu küfürlere tanık olduk.
"Onurun yeni adı; LGBT-İ yani İbnelik, hay sizin onurunuza..."
"Hay sizin onurunuza" diyerek kendilerini biricik onur abidesi olarak görüp, kendileri dışında herkesi "dinsiz ve bölücü" olarak görenlerin evveline bir bakalım isterseniz.
Memleketin bir bölümünde "katırlara umumi harp ilan edilmiş" mesela!
Valinin söylediğine göre; ağır savaş koşullarını kaldıramayan "katırlar" intihar ediyor.
Üstelik bunlar "yüce devlete isyan etmekten başka fazileti olmayan Kürtlerin" yükünü, aşını, ekmeğini taşıyan "bölücü katırlar."
İnsanlık onurunu hiçe sayarak hayvanları katledenler için; "hay sizin onurunuza..." diyen dindar görmedik mesela.
Pozantı cezaevinde gardiyanlar devletin gözetiminde çocuklara tecavüz etti. Bu akıl almaz olayı ortaya çıkaran gazeteci, devletin mahrumiyetini teşhir etmekten tutuklandı. Tecavüz mağduru çocuklar başka illere sürgün edildi. Çocuklardan birisi cezaevinden çıkıp PKK'ye katılmak için dağa gitti.
Bütün bu olup bitenler için, bu korkunç vahşet için dindarların çıkıp "hay sizin onurunuza" dediğini duymadık mesela.
Konya'da evinin kırık penceresini değiştiremediği için kundaktaki bebeği donarak ölen annenin sefaletini gördük.
Tayyip Erdoğan'ın seçim çalışmaları için bağış kuyruğuna giren insanların düzenbazlığı vicdanları paralarken, " hay sizin onurunuza" diyen dindar yoktu mesela.
Bir 2 Temmuz günü, devletin gözetiminde, dindar insanların ehemmiyeti ve tekbirleriyle 37 aydın diri diri yakılarak katledildi.
Kafalarını günah korkusuyla doldurdukları halde Tanrı'nın gözünden beş paralık değeri olmayan bir sürü insan o gün o katliamla daha çok dindar olduklarına inandılar.
Bu yanlış inanca bakıp "yuh sizin onurunuza" demeye gerek duymadı dindarlar.
Devletin kendi kendisine operasyon çekme bölgesi olan Dağlıca'da, "PKK saldırısında dört asker şehit oldu" diye haber yapıldı vakti zamanında.
Şimdilerde AKP'nin "intikam" için cezaevine koyduğu gazeteci Mehmet Baransu, işin aslının böyle olmadığını büyük bir gazetecilik başarısıyla ortaya çıkardı. Dört askeri PKK değil, bizzat TSK öldürmüştü. Ruh hastası bir subay pimi çekilmiş bombayı askerin eline tutuşturup devriye gezdirmiş, bombanın patlaması sonucu dört asker hayatını kaybetmişti. Eli vicdanında bir toplumda bu olay infial yaratırdı. Öfkeler tutuşur, hiç yoktan isyan çıkardı. Ama "mehmetçik" sevdalısı memleketimizde sadre şifa niyetine bir ses çıkmadı. Bir kez daha katilin yanında durmak cazip geldi. Dindarlar çıkıp "hay sizin onurunuza" demeyi nedense yine akıl edemedi.
Ceylan Önkol, Diyarbakır'da bir askeri birlikten atılan havan mermisiyle hayatını kaybetti. Paramparça olmuş cesedi, annesi eteğinde topladı. Küçük bir çocuğu öldürmeyi, umutları ateşe vermeyi beceren devlet, hesap vermeyi beceremedi. Ceylan'ın cesedine karakol bahçesinde otopsi yapıldı. Emri hak vaki olmadan bir çocuğun katledilmesi, tedirginlik uyandırmadı kimsede, rahatsızlık yaratmadı.
Devletin bekası diyerek olayı örtbas eden devlet aklına "hay sizin onurunuza" diyen olmadı, canım efendim olmadı.
Gün geçmiyor ki bir tecavüz olayı yaşanmasın bu memlekette. Ve gün geçmiyor ki mahkemelerde "bağırmadıysa rızası vardır" kararı alınmasın.
Aptal bir kurguyla hemen her gün kadınların "namus" adı altında öldürüldüğü bir memlekette, böylesine bir namussuzluğu görmezden gelmek, sessiz kalmak suretiyle katkıda bulunmak, nasıl bir duruştur?
LGBTİ bireylerin "onur yürüyüşü" diyerek demokratik haklarını kullanmasını, "onursuzluk" olarak itham edip dindar görünme çabasına girişmek, ikiyüzlülükten din icat etmek değil midir?
İnsanları ırkından, dilinden, inancından, ideolojisinden, tercihlerinden dolayı dışlanmayı kavli bir niyet olarak görüp onursuzlukla itham etmek, ancak ve ancak "onurdan ve insanlıktan" nasibini almamış olanlara yakışır.
Arat Barış Altan
http://www.demokrathaber.net/onurun-yeni-adi-makale,8313.html