Tesadüfen ya da herhangi bir nedenle bu planete gelmiş bir canlıyım. Ben de bir hayvan, bir ağaç olabilirim. Onlarla aynı duyguları taşıyor, kendimi onlardan biri olarak görüyorum. Çocukluğumdan beri böyle büyüdüğüm için de bazı duyarlılıklarım bazı duyarsız insanlara göre ileri derecede gelişti. Bu benim karakterimin şekillenmesinde çok yardımcı oldu. Hani diyorsun ya ‘tevazu’ diye; ben insanları tanımlarken kullandığımız bu sözcükleri reddediyorum. Hakkım dünyada kapladığım yer kadar. Benim ne kadar yaşam hakkım ve faydam varsa kedi köpeği bir tarafa bırakın, bir solucanın da o kadar yaşam hakkı ve faydası var. Böyle hissetmeyen insanlarla da aram hiç iyi değil. Ben aslında çok hümanist bir insan da değilim. Bunu beni sevmemeleri ihtimalini hesap ederek söylüyorum. Ama sahici bir insanım.
90 model bir arabam var, kızımın evinde oturuyorum. Minicik bir ev…Bunun dışında da bir köy evim var. Mülkiyete karşıyım. Sırtımda bir kambur gibi görürüm. Bankada param yoktur, mücevher sevmem, marka giymem; çok sıradan bir insanım yani...
Akşam
