Adile Yadırgı'nın ikinci albümü 'Hemhâl' Kalan Müzik etiketiyle yayımlandı. Farklı bölgelerin birbirine benzemeyen türkülerinin bir araya geldiği 'Hemhâl'üzerine Yadırgı'yla...
![]()
Türkü albümü olarak düşünmemiştik başta ama bir süre sonra baktık ki türkü söylüyoruz. Dolaştığım coğrafyalardan dinleyip etkilendiğim ya da büyük halk ozanlarından dinleme şansına eriştiğim türküleri söyledim ‘Hemhâl’de. Bende birer karşılığı olan Denizli’den, Batman’dan, Mardin’den, Bursa’dan türküler koyduk repertuara.
Kürt’üm. Kürtlerin inkâr edildiği bir dönemde doğmuş olmam sebebiyle Kürtçe konuşamıyorum. Türkiyeli kimliğimle Türkçe, Kürt kimliğimle Kürtçe türküler okudum. Zaten türkülerimiz bile kardeşken bir ne kadar düşmanlaşabiliriz ki?
Albümü raflarda gördüğümde ‘Ölsem de gam yemem’ dedim. İşin ticari boyutuyla çok ilgilenmiyorum. Bu türküleri hissettiğim gibi söyledim. İşin ticari boyutundansa daha ciddi bir risk var bence. Ama sanat risk işidir.
Benim için müzik çocukluğumda başladı. Annem ve babam bizi daha özgür bir ortamda yetiştirmek için çalışıyorlardı. Abim de çalıp söylüyordu. Müzik günlük hayatımızda hep vardı.
Türkiye’de maalesef ciddi bir müzik eğitimi yok. İlkokul çağında müzik bir temeli oluşturulmadan ortaokulda müzik dersi ile karşılaşıyor çocuklar. Dolayısıyla kültürel bir dersmiş gibi işlemek zorunda kalıyoruz. Nasıl ki hepimiz ortaokulda ve lisede İngilizce dersi alıyoruz ama İngilizce bilmeden mezun oluyoruz, müzik derslerinde de durum aynı.
Muhsin Topyıldız - Radikal
Kürt’üm. Kürtlerin inkâr edildiği bir dönemde doğmuş olmam sebebiyle Kürtçe konuşamıyorum. Türkiyeli kimliğimle Türkçe, Kürt kimliğimle Kürtçe türküler okudum. Zaten türkülerimiz bile kardeşken bir ne kadar düşmanlaşabiliriz ki?
Albümü raflarda gördüğümde ‘Ölsem de gam yemem’ dedim. İşin ticari boyutuyla çok ilgilenmiyorum. Bu türküleri hissettiğim gibi söyledim. İşin ticari boyutundansa daha ciddi bir risk var bence. Ama sanat risk işidir.
Benim için müzik çocukluğumda başladı. Annem ve babam bizi daha özgür bir ortamda yetiştirmek için çalışıyorlardı. Abim de çalıp söylüyordu. Müzik günlük hayatımızda hep vardı.
Türkiye’de maalesef ciddi bir müzik eğitimi yok. İlkokul çağında müzik bir temeli oluşturulmadan ortaokulda müzik dersi ile karşılaşıyor çocuklar. Dolayısıyla kültürel bir dersmiş gibi işlemek zorunda kalıyoruz. Nasıl ki hepimiz ortaokulda ve lisede İngilizce dersi alıyoruz ama İngilizce bilmeden mezun oluyoruz, müzik derslerinde de durum aynı.
Muhsin Topyıldız - Radikal