Bin bir türlü macera, saçmalık ve babafingoyla dolu Beyoğlu’nun arka sokakları bana bu sefer bambaşka bir sürpriz hazırlamıştı. Gecenin bir yarısı saçlarımı savura yürürken birden starlığımla yüzleştim.
Sonunda... Oradaydı. Olmuştu.
İlk sokak afişim. Üstünde yüzüm var, adım yazıyor yanımda da Nurgül Yeşilçay duruyor. Bir şöhret budalası için ne kadar gururlu bir an olduğunu anlatamam.
Olayı özetlemek gerekirse Atıf Yılmaz’ın kızı Kezban Arca Batıbeki son sergisinde babasının ünlü (ve benim taptığım) filmi Aah Belinda’nın 9,5 dakikalık yeni bir yorumuna yer veriyor. Ben de bu filmde Müjde Ar’ın oynadığı rolü oynuyorum. Tabii ondan daha güzel ve diri bir şekilde. Orijinal filmde nasıl kendini ev kadını olarak bulan mankense ben de bu filmde kendini Nurgül Yeşilçay’la evli olarak bulan bir ‘şey’im. LGBT birey?
Bu filmi bir yıl önce böyle mi çeksek acaba diye konuşurken, iş bir şekilde oldu, biz oynadık, Kezban yönetti, montajladı, hazırladı. İşte sonunda, galadan bir gece öncesi ve Beyoğlu duvarlarında posterimin önündeyim.
Yani sonunda kariyerlerini hep hayranlıkla takip ettiğim 70’lerde evden kaçıp Yeşilçam Sokağı’na düşen ablalarımın kaderini yaşıyorum. Evden kaçıp Atıf Yılmaz’ın filmine düşemedim ama kızının filminde başroldeyim.
Tek gecelik ilişkilerden, tek gecelik starlığa uzandım sonunda.
O güne kadar sakindim ama gala günü çok heyecanlandım. Tüm gün karın ağrısıyla plasebo bir regl sancısı geçirdim. Kendimi star hissetme duygum da zaten kuru temizlemeciye ceketimi götürüp, oradan da kendim alırken yeteri kadar sekteye uğradı. Ama işte sonunda saat tam 7:00’de Lanvin ceketimle filmimin ilk gösterimine gitmeye hazırım.
Üstelik gecenin bir başka yıldızı daha var: Annem. O da geliyor. Tabii annem akıllı kadındır; işin içinde sinema, Atıf Yılmaz, film, başrol gibi kelimeler geçen konuşmalar duyduğunda ‘buradan bir şey çıkar’ herhalde diye hemen dâhil oldu. Üstelik bu zamana kadar tek bir mezuniyet törenime bile gelmemişken... Gerçek bir star anası! Hemen aldı kariyer kokusunu, kızının peşinden o da yollara düştü. Ünlü olunca ben de annemi menajerim yapacağım.
Annem bile geldi ama Nurgül Yeşilçay gelmedi. Onun başka bir filmi giriyormuş, galası mı varmış öyle bir şey. Elâlemin starları tek film çalışmıyor valla.
Ayol sen Nurgül Yeşilçay’sın büyük düşünsene. Kimse sana gel orada sabaha kadar çök demiyor. Şoförün getirsin seni, iki fotoğraf çektir, tebrikleri kabul et, sonra da git. Ertesi akşam da öbürüne gidersin. Bu starlara star gibi yaşamayı öğreteceğim.
O gece yüzlerce selfie çektirdim, hatta hayranlara özel arkadan sarılmalı bir selfie pozu bile geliştirdim, yüzlerce kişiyi öptüm, tebrikleri kabul ettim. Leyla Alaton, Aliye Simavi ve İnci Aksoy en yakın arkadaşlarım oldu. Alaton. Simavi. Aksoy... Şu tın’lamanın güzelliğine bakar mısınız?
İlk gösterimin ardından da Maya Restoran’da özel bir de yemek verildi. Barın hemen altında, garson servisinin ve oturma düzeninin başladığı yerde bir gay masası yapılmıştı, o masanın da başına geçip oturdum. Ay o kadar dağlar, yollar, ovalar tepeler aşıp büyükşehre geldim, sonunda gay masasının başına da oturdum.
Yemek başlamadan hep filmlerde gördüğüm kadehlere vurularak yapılan konuşmalardan biri yapıldı ve Kezbancığım ilk bana teşekkür etti.
Onore de edildim ayol!
Tek gecelik starlık maceram işte bu kadar. Şimdi kariyerimin Zuhal Olcay evresindeyim ve evde annemle beraber rol gelmesini bekliyoruz.
Ama siz eğer cüretkâr sahnelerimi, pembe bir bornoz ve turuncu slip mayoyla nasıl sinir krizi geçirdiğimi, Nurgül Yeşilçay’dan rol çalma çabalarımı ve Beyoğlu’nun arka sokaklarından kalma köpek patisi dövmeleriyle duş alırken bir aile babasına dönmekteki kabiliyetimi görmek isterseniz Aah Belinda 15 Aralık’a kadar Karaköy’deki Istanbul74’te gösterilmeye devam edecek.
Ablanız star!
Yiğit Karaahmet - Taraf
Sonunda... Oradaydı. Olmuştu.
İlk sokak afişim. Üstünde yüzüm var, adım yazıyor yanımda da Nurgül Yeşilçay duruyor. Bir şöhret budalası için ne kadar gururlu bir an olduğunu anlatamam.
Olayı özetlemek gerekirse Atıf Yılmaz’ın kızı Kezban Arca Batıbeki son sergisinde babasının ünlü (ve benim taptığım) filmi Aah Belinda’nın 9,5 dakikalık yeni bir yorumuna yer veriyor. Ben de bu filmde Müjde Ar’ın oynadığı rolü oynuyorum. Tabii ondan daha güzel ve diri bir şekilde. Orijinal filmde nasıl kendini ev kadını olarak bulan mankense ben de bu filmde kendini Nurgül Yeşilçay’la evli olarak bulan bir ‘şey’im. LGBT birey?
Bu filmi bir yıl önce böyle mi çeksek acaba diye konuşurken, iş bir şekilde oldu, biz oynadık, Kezban yönetti, montajladı, hazırladı. İşte sonunda, galadan bir gece öncesi ve Beyoğlu duvarlarında posterimin önündeyim.
Yani sonunda kariyerlerini hep hayranlıkla takip ettiğim 70’lerde evden kaçıp Yeşilçam Sokağı’na düşen ablalarımın kaderini yaşıyorum. Evden kaçıp Atıf Yılmaz’ın filmine düşemedim ama kızının filminde başroldeyim.
Tek gecelik ilişkilerden, tek gecelik starlığa uzandım sonunda.
O güne kadar sakindim ama gala günü çok heyecanlandım. Tüm gün karın ağrısıyla plasebo bir regl sancısı geçirdim. Kendimi star hissetme duygum da zaten kuru temizlemeciye ceketimi götürüp, oradan da kendim alırken yeteri kadar sekteye uğradı. Ama işte sonunda saat tam 7:00’de Lanvin ceketimle filmimin ilk gösterimine gitmeye hazırım.
Üstelik gecenin bir başka yıldızı daha var: Annem. O da geliyor. Tabii annem akıllı kadındır; işin içinde sinema, Atıf Yılmaz, film, başrol gibi kelimeler geçen konuşmalar duyduğunda ‘buradan bir şey çıkar’ herhalde diye hemen dâhil oldu. Üstelik bu zamana kadar tek bir mezuniyet törenime bile gelmemişken... Gerçek bir star anası! Hemen aldı kariyer kokusunu, kızının peşinden o da yollara düştü. Ünlü olunca ben de annemi menajerim yapacağım.
Annem bile geldi ama Nurgül Yeşilçay gelmedi. Onun başka bir filmi giriyormuş, galası mı varmış öyle bir şey. Elâlemin starları tek film çalışmıyor valla.
Ayol sen Nurgül Yeşilçay’sın büyük düşünsene. Kimse sana gel orada sabaha kadar çök demiyor. Şoförün getirsin seni, iki fotoğraf çektir, tebrikleri kabul et, sonra da git. Ertesi akşam da öbürüne gidersin. Bu starlara star gibi yaşamayı öğreteceğim.
O gece yüzlerce selfie çektirdim, hatta hayranlara özel arkadan sarılmalı bir selfie pozu bile geliştirdim, yüzlerce kişiyi öptüm, tebrikleri kabul ettim. Leyla Alaton, Aliye Simavi ve İnci Aksoy en yakın arkadaşlarım oldu. Alaton. Simavi. Aksoy... Şu tın’lamanın güzelliğine bakar mısınız?
İlk gösterimin ardından da Maya Restoran’da özel bir de yemek verildi. Barın hemen altında, garson servisinin ve oturma düzeninin başladığı yerde bir gay masası yapılmıştı, o masanın da başına geçip oturdum. Ay o kadar dağlar, yollar, ovalar tepeler aşıp büyükşehre geldim, sonunda gay masasının başına da oturdum.
Yemek başlamadan hep filmlerde gördüğüm kadehlere vurularak yapılan konuşmalardan biri yapıldı ve Kezbancığım ilk bana teşekkür etti.
Onore de edildim ayol!
Tek gecelik starlık maceram işte bu kadar. Şimdi kariyerimin Zuhal Olcay evresindeyim ve evde annemle beraber rol gelmesini bekliyoruz.
Ama siz eğer cüretkâr sahnelerimi, pembe bir bornoz ve turuncu slip mayoyla nasıl sinir krizi geçirdiğimi, Nurgül Yeşilçay’dan rol çalma çabalarımı ve Beyoğlu’nun arka sokaklarından kalma köpek patisi dövmeleriyle duş alırken bir aile babasına dönmekteki kabiliyetimi görmek isterseniz Aah Belinda 15 Aralık’a kadar Karaköy’deki Istanbul74’te gösterilmeye devam edecek.
Ablanız star!
Yiğit Karaahmet - Taraf